Machine

Tijdens het beluisteren van alweer schijfje vijf van de zwaar met kohlpotlood opgemaakte postpunkers uit Stockholm, kreeg ik het idee dat de zang van Alex Svenson beter verstaanbaar en ook mooier is geworden. Dat mompelende, dat fluisterende, schurende en sissende stemgeluid lijkt nu wat meer naar de achtergrond te zijn verdwenen. De stevige gitaren echter, zijn nog altijd even bijtend en ja, dat ruwe, ongepolijste geluid heeft op enig moment ook wel wat weg van een oude Killing Joke plaat. Ook nieuw zijn een gastzanger en twee gast zangeressen. Voor het overige betekent Machine voor mij min of meer een voortzetting van het vertrouwde ‘Then Comes Silence’ geluid en dat ondanks enkele personeelswisselingen. Maar dan met een streepje meer dynamiek. En… ietsjes minder ‘goth’.

Aldus een van de bewoners van de onverklaarbaar bewoonde en zeer stoffige kruipkelder.

---