Into the Fire

Hallowed Hearts is het nieuwe project van synthpop-muzikant en zanger Alex Virlios (o.a. Blue Images) en producer Andrew Sega (Iris) uit New York.

Ook dit charmante koppel doet gretig vissen in de onmetelijke post-punk vijver. Ze noemen niet voor niets bands (of artiesten) als Pink Turns Blue, The Sisters of Mercy, Simple Minds, Brian Eno, maar ook het modernere Drab Majesty als hun grote voorbeelden.
De ingetogen drum- en synth-programmering, de hoekige gitaren en de stuwende baslijnen vormen inderdaad de sfeervolle basis voor dit type droeve doch dromerige zangers. En dat sombere, dat tobberige, dat melancholieke lijkt momenteel standaard te zijn bij deze lichting post-punkers. Bijna dan, want er is tevens een andere trend te bespeuren dat zich meer richting ‘punkrock’ of beter richting ‘garage-punk’ beweegt. Ook niet helemaal fris en fruitig meer, maar goed… ze is des te opvallender en wordt op dit moment blijkbaar ook breder gedragen. Maar daar ben ik absoluut geen liefhebber van.

Gelukkig voor mij is dit juist weer zo’n plaat om heerlijk bij weg te dromen. Het liefst op zo’n hete dag als vandaag, in de schaduw van een oude beuk. Met grote, donkerrode tot bijna zwarte bladeren met een fel roze randje. De gothic versie dus. Je kunt hier al mijmerend tot bezinning komen over een verloren gewaande liefde. Of is het misschien toch beter te fantaseren over dat tersluikse oogcontact en een verlegen glimlach. Een zonnestraaltje dus, want hoop doet leven. Into the Fire laat mij in elk geval een keuze en dat is erg prettig.

Het is ook een behoorlijk consistent album. De plaat kent eigenlijk geen missers of echte uitschieters en dat is nog fijner. Want ik heb een grondige hekel aan nummers overslaan tijdens het dansen op mijn bijna versleten vloerbedekking.