Na het aanhoren van het droeve geluid van de nieuwe Katatonia is het nu de hoogste tijd om even te bewegen en wel op de muziek van de progressieve rockformatie Riverside uit Polen. Hoest mogelijk. Maar als er één nummer is dat ik de godganse week suf heb gedraaid, is het wel de vrolijke noot op 1 van CD1. Een groter contrast is dan ook nauwelijks denkbaar.

Voor de muurbloempjes onder ons: dansen doe ik voorlopig alleen met mijn nieuwe friend. Tis maar dat je het weet. Trouwens… liedje 2 is toch niet geschikt voor ‘jaren tachtig danspasjes’ en lijkt Landmine Blast in eerste instantie zelfs een misstap na al die uitbundigheid. Oftewel, vrolijke noot Friend or Foe? zet de nietsvermoedende luisteraar eerst op het ‘verkeerde’ been en duwt ‘m daarna terug in de stoel. Maar de subtiele solo’s van Meller zijn mooi en Mariusz Duda zingt de sterren van de hemel. Het is een lied dat weelderig openbloeit naarmate je het vaker hoort. Dus… wat wil je nu nog meer?

Liedje 3 komt eveneens zeer verrassend uit de hoek. Maar dan anders. Want wat is dit nu weer? Koperwerk? Of komen deze noten uit een doosje? Heel apart. Ga zo door, Michał Łapaj! Riverside kiest hier nogmaals voor het minder toegankelijke, zwaardere, maar o zo herkenbare Riverside geluid. Alle duimen omhoog voor Mariusz Duda. Bloemen voor trommelaar Kozieradzki. Big Tech Brother zou in ieder geval niet hebben misstaan in een of andere ‘top of the bill’ rockmusical.

Liedjes 4 en 5 met de respectievelijke titels Post-Truth en The Place Where I Belong komen regelrecht uit het kloppend hart van dit fascinerende album. Anders geformuleerd, wat kunnen emoties soms toch hoog oplopen. Want het houdt niet op. Niet vanzelf. Alsof de man op twintig centimeter afstand bij je in de huiskamer staat te bakkeleien. Nu verdiep ik mij zelden in teksten omdat op zulke momenten de prachtige solo’s van Meller wel eens aan je voorbij zouden kunnen gaan. Of let je misschien onvoldoende op dat swingende Hammond orgeltje. Of het prachtige pianospel. Maar wat weer een hoogtepunt – of twee – is dit, zeg.

Maar nu opgelet, lieve muurbloempjes. We gaan weer bewégen! Bij liedje 6 komen we andermaal enkele ‘Lunatic Soul’ snippers tegen. De ‘a-ha’ sentimenten behoren inmiddels tot het verleden, maar afgezien daarvan wisselt ook rocker I’m Done with You, met een boze chauffeur al toeterend achter het stuur, diverse keren van rijstrook. Ik krijg zo langzamerhand de kriebels van die rebelse Duda. Maar ze zijn wel erg lekker, hoor… die swingende, compacte Riverside liedjes. Ook al duren ze vijf, zes, zeven, acht minuten.

Dat laatste geldt zeker voor grande finale número 7. Wat een geweldige versie van Self-Aware krijgen we hier voorgeschoteld. Dit klinkt veel beter dan de single edit. Fenomenaal. Perfect voor mijn nieuwe set disco smartlampen. Nee, geen smartlappen!

En als we – uitgeput, want op leeftijd – zijn aanbeland bij CD2 dreigt sfeerimpressie Age of Anger even de meest spannende soundtrack ooit te gaan worden bij een documentaire over besneeuwde molshopen die als reusachtige oliebollen verspreid over het grasveld liggen en is sfeerimpressie Together Again nauwelijks nog een interessant nummer te noemen. De hemelse zangpartijen van Mariusz Duda worden node gemist en voegen deze twee instrumentale tracks – wat mij betreft – niet zo heel veel meer toe aan de dubbel CD. Maar hey, daar zijn het bonusnummers voor. Die mag je vergeten. Of niet.

Eindoordeel:

Met de waardige opvolger van de alom betreurde Piotr Grudziński, Maciej Meller op leadgitaar (en dat doet ie goed) in gezelschap van ‘rots in de branding’ Piotr Kozieradzki op drums, minnezanger Mariusz Duda op de basgitaar en met de ‘niet te missen’ keyboardspeler Michał Łapaj in de andere hoofdrol, klinkt Riverside niet meer alleen als een band bestaande uit vier geweldige muzikanten, maar (weer) als een hecht team. De nieuwe Riverside is heerlijk afwisselend qua stijl en tempo en de melodieën liggen over het algemeen erg prettig in gehoor. En wat een machtig mooie productie heeft dit album gekregen. Daarom alleen al gaat ID.ENTITY een van de de meest gedraaide platen voor de rest van de maand januari worden.

En voor de rest van het jaar ook.