Oh ja… Decorate Decorate… die band uit Denemarken!

Het heeft – na de EP Normandie en het debuut Instructions – bijna vijftien jaar geduurd. Maar dan heb je ook wat. Of toch nét niet.

Hoewel de melancholie in A Sun mij aanspreekt, hoor ik in eerste instantie een zwaar getormenteerde, niet al te toonvaste zanger kwinkeleren: “Who wants to be clean at nineteen?” Een retorische vraag? Of een hang naar het verleden misschien? Wie het weet mag het zeggen. In elk geval is het een vraag die onmiddellijk de toon zet voor de rest van het album. Het leven van een jong volwassen mens kan soms behoorlijk heftig zijn.

Het volgende nummer schetst daarentegen weer een ander beeld. Wolken van papier zo dun. En kwetsbaar natuurlijk. Want ze kunnen succesvol scheuren! De band gebruikt graag metaforen om gevoelens van vervreemding of verlangen over te brengen. We noemen dit poëtische post-punk. Met een flinke scheut post-rock gedrapeerd over een morsig shoegaze-achtige ondertapijt. Brussels en Before the War doen daar zelfs nog een flinke schep bovenop. De luisteraar is – tot nu toe – nog niet erg overtuigd.

Ik veer eigenlijk pas op bij Surface Tension. En dat is rijkelijk laat. In ieder geval te laat om het album als favoriet te kunnen bestempelen. Dat opveren komt waarschijnlijk in eerste instantie door dat onmiskenbare Interpol-geluid. Het is voor mij echter – en dat is belangrijker dan invloeden – het eerste, echt meeslepende nummer van de nieuwe Decorate Decorate. Ook het voorgaande Something to Hide laat dat Interpol-geluid al enigszins doorklinken, maar als compositie moet het nummer het afleggen tegen Surface Tension. Toch ben ik blij met de ‘vaart’ waarmee deze track voorbij komt ‘snellen’. Ik heb er alleen nog geen passende choreografie bij kunnen verzinnen.

Het volgende vreugdeloze lied dat wel onmiddellijk imponeert is Berlin 1946, een historisch beladen nummer dat sinistere beelden oproept van een naoorlogse stad in de jaren tachtig. Ik heb er nog foto’s van. In zwart-wit. De herinneringen blijven scherp. Voor het overige heeft de nieuwe Decorate Decorate na al die jaren geen echte klapper uit de hoge hoed weten te toveren. 

Al met al vind ik de tweede helft – op Interlude na – dus net iets sterker. Dit omdat de nauwelijks nader te omschrijven onderhuidse ‘dreiging’ dan pas echt is doorgedrongen.

⭐⭐⭐

Tracklist:

01. A Sun

02. Paper Clouds

03. Brussels

04. Before the War

05. Something to Hide

06. Surface Tension

07. Clean

08. Berlin, 1946

09. Dirt (Interlude)

10. Utterly Changed into Fire

Label: Target

Personeel:

Asbjørn Auring Grimm – zang
Martin Rasmussen – gitaar
Christian Mathiesen – gitaar
Jan Kromann – basgitaar